MAART (2) - 2024
19-03-2024 - GEDULD
20-03-2024 - ALLEEN
21-03-2024 - DE AKASHA KRONIEKEN
22-03-2024 - KINWEB
23-03-2024 - DOORGEVING
24-03-2024 - ZONNEVLAM K 9
27-03-2024 - DE VIS EN DE SCHILDPAD
29-03-2024 - TIJDCAPSULE
30-03-2024 - DE GROTE MEESTER
31-03-2024 - VERRASSENDE REACTIE
19-03-2024 - GEDULD
Ik heb het echt moeten leren...........geduld. Mijn eerste ervaring was op zeer jonge leeftijd om bij het zaaien
van peterselie en selderie te wachten tot er iets zichtbaar was boven de aarde. Ik wroette soms na een paar
dagen al in de aarde om te kijken of er al iets gebeurd was. Dat verstoorde natuurlijk alleen maar de
natuurlijke gang van zaken.
Wat dat betreft, waren later tuinkers en bruine bonen sneller, maar ik leerde daarmee niet om geduldig te zijn.
Vorige week heb ik in mijn tuin - het mocht al in maart -. het nodige gezaaid (de linker pakjes) en de volgende
maand estragon en korenbloemen (de rechter pakjes) Ik schrijf op het pakje de zaaidatum en ik weet nu
de kiemtijd 1 a 2 weken. Ik laat de natuur nu zijn gang gaan en laat het dus los.
Niets leuker is om plotseling verrast te worden door kleine groene sprietjes die boven de grond uitkomen.
In het dagelijks leven probeer je iemand wel eens te overtuigen (ongeduld). Dat leer je in je praktijk al heel
gauw af, want je begrijpt, dat iedereen toch echt zijn/haar eigen leerweg heeft.
In een sessie ben je alleen maar bezig de grond bouwrijp te maken en vervolgens te zaaien. Je weet eigenlijk
nooit, wat iemand ermee doet en dat is maar goed ook. Ook bij mensen is er sprake van kiemtijd (geduld) en
eigen verantwoordelijkheid om datgene met de info te doen, die bij haar of hem past.
In een sessie of consult leer je allebei en ik vraag me regelmatig af: "Wie is hier de gever en wie is de ontvanger?"
Sowieso vind ik het nog steeds een fascinerend en intrigerend proces (groei/ontwikkeling).
20-03-2024 - ALLEEN
Wie we werkelijk zijn in deze driedimensionale wereld - die ook nog eens een projectie is - is heel moeilijk
te begrijpen. Dat is vooral moeilijk, omdat we op het niveau van de vorm ons allemaal afgescheiden voelen
en niet alleen van het Goddelijke/Bron/Alles-dat is, maar ook van elkaar, hetgeen één grote illusie is.
Het leven dat wij hier op deze (geprojecteerde) aarde ervaren is zo concreet en zo tastbaar, dat het heel
moeilijk is om het anders te gaan zien en het anders te gaan ervaren. Als niet-tijdelijk en niet-ruimtelijk wezen
hebben wij de ervaring van ruimte en tijd. Zo ongeveer formuleerde Einstein het.
Om ons bewust te zijn van dat niet-tijdelijke en niet-ruimtelijke wezen is bijna ondoenlijk op deze
hectische aarde en in deze hectische tijd.
En toch is het goed om ons dagelijks even te herinneren, wat we feitelijk zijn. Ook al bestaat deze ruimte en tijd
op deze aarde in onze ervaring als feit. We zijn op het niveau van de Geest onze essentie en in die essentie met elkaar
als één geheel verbonden.
We voelen ons misschien ALLEEN, maar diep van binnen kan je die essentie voelen: we zijn al één !
Dus al die blokkades, die het gevoel van *Al-één zijn* verhinderen, dienen we op de een of andere manier te
overwinnen.
Een Cursus in Wonderen doet dat door ons voortdurend te herinneren aan het feit, dat deze wereld niet bestaat
als feit, maar als droom. De opdracht is dan: "Vergeef jezelf en anderen voor datgene, wat niet gebeurt of gebeurd is."
De Ho*oponopono Hawaiiaanse geneeswijze laat ons door middel van 4 zinnetjes zien, dat alleen *IK*
verantwoordelijk ben voor datgene, wat er (ogenschijnlijk) om me heen gebeurt.
Soms voel ik me alleen, maar ik ben niet alleen, want ik ben Al-één.
Als je dat kan voelen, dan kan je alle *problemen* van de wereld aan.
21-03-2024 - DE AKASHA KRONIEKEN
Gisteravond ging ik eindelijk weer eens in mijn meditatiestoel zitten en ik was direct vertrokken en
onmiddellijk kwamen ook de eerste beelden door.
Ik ging naar de kristallen eik en met een soort - weliswaar onzichtbare - lift ging ik naar boven en was ik
in de Akasha Kronieken. Er gebeurde toen iets wonderlijks, dat ik niet eerder had meegemaakt. Vrij snel
daarna - terwijl ik in de Akasha Kronieken bleef - ging ik over de beek en daar naar boven ook
naar de Akasha Kronieken.
Via de beek was ooit mijn eerste weg om naar de Akasha Kronieken te gaan. Via de kristallen eik was ooit
mijn tweede weg om naar de Akasha Kronieken te gaan. Beide manieren werden ooit voor mij afgesloten en
er kwam een derde weg om in de Akasha Kronieken te komen.
Er werd gezegd:
"Dit alles gebeurt om jou te laten ervaren, dat tijd en ruimte op dit niveau niet bestaan en
alleen in jouw werkelijkheid een betekenis hebben."
"Dit alles is alleen mogelijk, omdat het grootste deel van jou altijd in de AKASHA KRONIEKEN verblijft.
Er is maar een klein deel van jou, dat in de spiegel kijkt, als jij je tanden poetst."
"Daarom gaat het altijd zo snel om van jouw werkelijkheid naar de Akasha Kronieken te komen,
omdat je er al bent. Je hoeft dus geen verbinding te maken, want je bent er al."
"In de Akasha Kronieken kan jij je altijd verbinden met iedereen. Je hoeft je alleen maar in te stellen."
Dat riep bij mij wel de vraag op, waarom ik destijds zo duidelijk de boeken in de Akasha Kronieken had
gezien en mij toen werd geleerd om me op die *levensboeken* in te stellen. Het antwoord kwam direct.
"Die beelden had jij toen nodig om het te begrijpen. Zonder die concrete beelden was het voor jou niet
mogelijk geweest om je te verbinden met de informatie, die zogenaamd in de boeken staat.
Die informatie is er altijd.......... op abstracte wijze als trillingen."
Ik had duidelijk het gevoel, dat ik hier contact had met Mijn Hoger Zelf. Dus dat deel van mij, dat zich altijd
bevindt in het gebied, waar tijd en ruimte geen rol spelen.
22-03-2024 - KINWEB
Altijd fijn om een bericht te ontvangen van Kees en Barbara Visser-Roth van Kinweb, omdat ze met hun
berichten altijd zo herkenbaar zijn en wat mij betreft.....middenin de roos schieten. Uit hun bericht laat ik
alleen het allereerste begin even zien.
"De dirigent van je leven wordt gesymboliseerd door de *Witte Hond* op *toon 13*.
Hieruit volgt, dat de *Witte Spiegel* het thema of de rode draad in je leven is."
"Inzicht is de rode draad in je leven. Dit begrip is de kapstok, waaraan alle gebeurtenissen in je leven
kunnen worden opgehangen. Je doet dit door zelfreflectie en te onderzoeken wat voor jou werkelijk
waar is. Hierbij is communicatie vanuit je hart de sleutel."
Nou..............iedereen die mij een beetje kent.....................
23-03-2024 - DOORGEVING
- - ALS JE NIET KAN LUISTEREN, HEB JE NIETS TE ZEGGEN - -
24-03-2024 - ZONNEVLAM K 9
Gisteren was ik even volledig *out of energy* en toen ik op de website van de zonnevlammen keek, was ik dus
verbaasd om een K 7 te zien. Ik weet nog, dat ik dacht: "Zou ik ooit een K8 meemaken?"
Vandaag was het dan zover, maar het overtrof mijn verwachtingen......een K 9 en dat is echt bijzonder hoog.
Had je dus een vermoeiende of emotionele zondag, dan weet je waar het aan ligt.
En vannacht ook nog eens volle maan !
Soms is de nawerking ook nog wel eens pittig. Dus als je morgen aan het werk moet, start de werkweek rustig op
en veel water drinken.
27-03-2024 - DE VIS EN DE SCHILDPAD
Een schildpad kroop langzaam langs de kant van het water en zag een vis vrolijk dartelend achter zijn spiegelbeeld.
De vis had de schildpad natuurlijk al eerder opgemerkt. Het was ook niet de eerste keer, dat hij voorbijkwam.
Het onvermijdelijke gebeurde en ze raakten met elkaar in gesprek.
Ze raakten enigszins in vervoering van elkaar en op een gegeven moment uitte de schildpad de wens om voor
één dag een vis te zijn. "Nou dat komt mooi uit", zei de vis, "want ik zou graag voor één dag een schildpad zijn."
Natuurlijk bleef fysiek gezien de schildpad de schildpad en de vis de vis. Maar op mentaal spiritueel niveau
vond er een wonderbaarlijke uitwisseling plaats. De schildpad genoot van het dartelen, maar werd van dat
flitsende heen en weer schieten toch een beetje duizelig.
De vis genoot ervan om nou eens rustig de *bovenwaterse* wereld in alle rust te aanschouwen, maar ervaarde
toch al gauw, dat alles wel héééél langzaam ging.
Beide waren de volgende dag opgelucht, dat ze zich weer in hun eigen vervoermiddel mochten voortbewegen.
Ze namen vriendschappelijk afscheid van elkaar met de belofte om elkaar de volgende dag weer te zien.
De schildpad dacht: "Wat is het toch mooi om een vis te zijn, maar wat ben ik blij om weer mezelf te zijn."
De vis dacht: "Wat is het toch mooi om een schildpad te zijn, maar wat ben ik blij om weer mezelf te zijn."
Dit verhaaltje kwam bij me op, toen ik lekker ontspannen in mijn stoel van de zon genoot en me een aantal
vragen herinnerde van mensen op de afgelopen beurs in Amstelveen, die eigenlijk niet zo tevreden waren
over een bepaalde eigenschap van zichzelf.
Mijn conclusie na dit verhaal is dan ook: "Pas op met wat je wenst en wees blij met jezelf."
En als je op wat voor manier dan toch niet helemaal blij bent met jezelf.........
Werk er aan.....stapje voor stapje.....dat is groei, dat is ontwikkeling.
En soms doe je daar je hele leven over.
En wees ondertussen blij en tevreden met al je goede eigenschappen.
Een olifant heeft nou eenmaal een slurf en een giraffe een lange nek.
Oh.....voor ik het vergeet. De schildpad keek - terwijl hij wegliep van de waterkant - nog even omhoog en zag een
vogel vliegen. Hij aarzelde even, maar dacht toen......."Het is goed zo !"
29-03-2024 - TIJDCAPSULE
Tijdens een spirituele reis heb ik bij een waterval mogen ervaren, dat water informatie vasthoudt en daarmee
kan doorgeven. In een waterdruppel zitten 21.000.000.000.000.000.000.000. watermoleculen.
Een watermolecuul bestaat uit 2 waterstofatomen (H) en 1 zuurstofatoom (0).
Kan je nagaan wat er dus gebeurt, als je bij een waterval staat, waar het water met donderend geraas uit elkaar
valt en delen in de lucht terecht komen.
Op 19 maart schreef ik een blogverhaaltje met als titel GEDULD en dat werd de afgelopen dagen beloond met
hele kleine kiemplantjes, die zich voorzichtig lieten zien.
Ik bedacht mij, dat IN het zaadje dus al zoveel informatie zit, want 1 deel boort zich de grond in (wortel) om
water en daarmee voedsel in te nemen. Een ander deel hunkert naar licht en worstelt zich door de deklaag
aarde om dat licht te bereiken. De fotosynthese kan beginnen en daarmee een snelle groei.
In Egypte zijn zaadjes gevonden, die als een tijdcapsule na duizenden jaren hun informatie en daarmee hun
kiemkracht hadden bewaard. Stel je voor, dat wij die oude zaden konden *lezen* en eindelijk definitief informatie
zouden krijgen, hoe de piramiden zijn gebouwd en hoe het nou precies zit met de piramide van Gizeh.
Wij zijn ook informatiedragers. De vraag is: "Halen we de informatie uit de aarde, uit de kosmos of allebei ?"
In Ieder geval is het noodzakelijk om ons regelmatig via onze wortelchakra te aarden/gronden en daarmee onze band
met de aarde te versterken en via onze kruinchakra open te staan voor het licht van de kosmos.
Ook al kunnen we ons in tegenstelling tot planten wel verplaatsen, in dat opzicht lijken we dus best veel op onze
plantaardige medebewoners.
30-03-2024 - DE GROTE MEESTER
Gisteren wenste iemand mij fijne paasdagen en ik appte terug: "Dank je wel....ik ben dol op de paasdagen.
Een nieuw begin in aantocht, maar ook een soort verbinding met de Grote Meester."
Vannacht lag ik in bed en begreep, waarom ik altijd zo slecht in slaap kom, want ik was weer flink aan het *malen.*
Ik herinnerde mij een vraag uit de zaal aan een bekend paragnost: "Wat is liefde?" en hij had daar geen antwoord op.
Dus ging ik voor mijzelf na, wat het begrip liefde inhoudt. En zo kwam ik op een heleboel factoren: eenheid, begrip,
acceptatie, onverstoorbaar, oordeelloos, vergeving, enzovoort. Ik realiseerde me, dat het ook alleen maar woorden
waren en begreep, dat liefde *slechts* een kwestie van Zijn is.
Zonder iets bijzonders te doen, lag ik even later in een gevoel van vrede, dat ik het best kan beschrijven als Het Grote Zijn.
Er kwamen allemaal mooie beelden in verscheidene kleuren voorbij. Het voelde zo goed - alleen helaas van korte duur.
Daarna kwam ik in een gevoel van chaos, drukte, onvoorspelbaarheid. Het was samengevat echt niet prettig, vooral
omdat ik er niet uitkwam. Ik draaide mij op mijn linkerzij en kreeg een woord door. Ik draaide mij direct terug en ik was
het doorgekregen woord volledig kwijt.
Het leek het meest op de situatie, dat je je hersens pijnigt om tijdens het oplossen van een kruiswoordpuzzel op een
woord te komen. Je weet, dat je het weet en het ligt op de punt van je tong, maar je komt er niet op.
Maar daar was het plotseling: SURRECTION.
Ik had geen idee, wat dat woord betekende en besloot er niet nog langer wakker van te liggen. Ik stond op en liep
naar de andere kamer om het in het woordenboek op te zoeken: niet te vinden. Dus terug naar bed.
Natuurlijk bleef ik piekeren......kruisiging (waarom ik op dat woord kwam.........). Nee dat klonk toch anders.
Zou het opstanding betekenen (waarom ik op dat woord kwam.....) en ging weer uit bed naar de andere kamer en
zocht dat in het deel Nederlands - Engels op. En daar stond het: RESURRECTION.
Ik liep terug naar mijn bed en tijdens die korte afstand van 10 meter besefte ik, dat het Goede Vrijdag was.
Ik kreeg over mijn hele lijf kippenvel.
Goede Vrijdag de dag van de kruisiging, die uiteindelijk zou uitlopen tot de opstanding: RESURRECTION.
31-03-2024 - VERRASSENDE REACTIE
Het medium van Barneveld kwam met verrassende informatie naar aanleiding van bovenstaand blogverhaaltje.
SURRECTION refers to the act of rising or the state of being risen.
RESURRECTION refers to bringing something back to life or the state of being brought back to life.
Beide termen bestaan dus en als ik er zo later op terugkijk, dan correspondeert mijn staat van zijn die nacht,
zoals ik het beschrijf als "Het Grote Zijn", met het begrip SURRECTION = the state of being risen.
En niet zo gek, dat ik daarna enorm veel moeite had om het daaropvolgende gevoel van chaos en drukte
te overwinnen om weer in de (laat ik maar zeggen) normale dagelijkse staat terug te komen.
Heel bijzonder en zeker niet toevallig, dat ik dit nou juist op Goede Vrijdag mocht ervaren.
