01-02-2023 - GEDULD

03-02-2023 - VISUEEL GEHEUGEN

09-02-2023 - HIER-EN-NU

11-02-2023 - OMGEVING

12-02-2023 - MIJN VRAAG AAN DE MEESTERS VAN DE AKASHA KRONIEKEN

13-02-2023 - DE AKASHA KRONIEKEN

14-02-2023 - ONMIDDELLIJK

15-02-2023 - APOTHEOSE: DE EENHOORN

15-02-2023 - RUST EN ONRUST

19-02-2023 - OORVERDOVEND

20-02-2023 - OBSERVATIE

22-02-2023 - MEDIUM

.

.

                

                                                                           01-02-2023 - GEDULD

Het is goed om je af en toe eens af te vragen of je geduld hebt. Bij mij is dat in grote mate aanwezig. Maar plotseling kan het ook wel eens op zijn.

Ik was als jongetje altijd al bezig in de tuin met zaadjes en plantjes, maar ik had niet altijd geduld. Na een paar dagen keek ik dan met een schepje in de grond of de zaadjes al ontkiemd waren en dat was niet altijd bevorderlijk voor het kiemproces.

Maar......al doende leert men en ik leerde dus al gauw om ervan af te blijven en het tijd te gunnen.

En dan hebben we direct in één woord gevangen, waar het bij geduld om gaat: geef jezelf en anderen de tijd om zich iets te laten ontwikkelen. Je hoort tegenwoordig vaker zeggen, dat mensen een kort lontje hebben en ja.....dan gaat het mis.

In mijn tuin heb ik een paar jaar geleden Chinese bieslook gezaaid en ik ben helemaal weg van de bloemen, die als witte sterretjes op een bepaald moment mijn tuin als het ware verlichten. Inmiddels zijn er alweer kindjes en kleinkindjes van de eerste gezaaide lichting. Dit jaar zijn ze door de warme periode - net als in de rest van de natuur - de eerste groene blaadjes wat verder uit dan anders.

Mooi om te zien, hoe de oude bloeistengels de nieuwe loten in de afgelopen weken hebben beschermd tegen de koude dagen en de nachtvorst. Normaal gesproken haal je straks in maart/april die oude stengels weg om de nieuwe loten meer ruimte te geven......de gemiddelde tuinliefhebber doet dat. Maar in de natuur is er geen tuinier, die dat overal weghaalt.

Dus kwam de gedachte bij mij op om nou eens geduldig te zijn en die oude stengels gewoon te laten staan en te kijken, wat (en wanneer) er iets gebeurt. Ik voel mijn groene vingers nou al kriebelen en ik hoop, dat ik het geduld kan opbrengen.

                                                                                                                       

                                                                            

                                                                                                                              

                      vorige zomer                                                                                                                  voorjaar 2023

                                                                                                                     

                                                                           03-02-2023 - VISUEEL GEHEUGEN

Ik heb een visueel geheugen en dat is iets, waar ik op een bepaald moment achter ben gekomen. Het echte besef kwam, toen ik een hele rij symbolen moest onthouden bij de cursus voor Reiki 2. Iemand probeerde mij dat bij te brengen, maar dat ging niet op haar manier. Wel op mijn manier........ door er goed naar te kijken en er als het ware een foto van te maken.

Ik ben heel slecht in namen onthouden, maar als ik het even opschrijf, vergeet ik het niet gauw. Gezichten onthoud ik dus heel makkelijk en lezen is voor mij gewoon een genot.

Pas in de vroege jaren negentig kwam ik er achter, dat foto*s en tekeningen bij mij informatie naar boven brachten: visueel geheugen kreeg daardoor plotseling een heel andere dimensie.

Door dit verhaaltje te schrijven, bedacht ik mij plotseling, dat mijn vader graag dingen aan mij uit wilde leggen. Als ik hem dus iets vroeg, stond hij altijd klaar, maar zijn standaardreactie was: "Ik zal het even tekenen." Misschien is dat wel de bron van mijn gevoeligheid voor beelden: foto*s en tekeningen.

Ik voel ook de behoefte om ervaringen vast te leggen en heb er jarenlang spirituele dagboeken op nagehouden. In 1988 ben ik begonnen met plakboeken. De behoefte om visueel vast te leggen, begon toen.

Ik ben daar aan het eind van 2020 mee gestopt. We *dreigden* te verhuizen en overzag plotseling de enorme hoeveelheid boeken en ik kreeg het ook een beetje benauwd van de *materie*.

Even concreet.....van 1989 tot en met 2020 is 33 jaar en ieder jaar kwamen er 3 boeken vol, dus dan zit je op de 100.            Het was heel leuk om zaken af en toe te kunnen opzoeken, maar het werd naarmate de jaren vorderden wel onoverzichtelijker. Dus besloot ik onlangs datgene te doen, wat ik ook al jaren in gedachte had: het maken van een inhoudsopgave. Ik ben een stier en dat betekent.....moeilijk op gang komen, maar eenmaal gestart weer niet tegen te houden. Toch heb ik mijzelf gedwongen om na een flitsende start eind januari (15 boeken) in februari elke dag maar 1 jaar onder de loep te nemen. Juist omdat ik verwacht, dat er de nodige emoties loskomen, lijkt het me verstandig een beetje rustig aan te doen. Niet zo makkelijk voor een stier, maar het thema van deze maand is blijkbaar.........geduld.

De foto laat dus maar een deel (de helft) van de plakboeken zien en maakt tegelijkertijd dit verhaal (visueel) heel duidelijk !

                 

                                                                            09-02-2023 - HIER-EN-NU

Als een echte stier heb ik bewezen, dat ik mij niet beheersen kan en eenmaal aan een klus begonnen het vaak

versneld afrond. In 11 dagen was mijn archief van de plakboeken voltooid en alle plakboeken netjes in cassettes

opgeruimd en een plek gegeven in twee kasten.

Eindelijk had ik weer eens op een rijtje, wat er nou allemaal in die plakboeken stond en ik ervoer daardoor een enorme opruiming in mijn hoofd. Iets dat het centrale thema is van de Matrixmethode, die ik destijds heb bestudeerd.

Daarnaast was ik ook onder de indruk van al mijn activiteiten en ervaringen in de loop der jaren en soms werd ik er ook

wel een beetje moe van. Maar goed.....het heeft mij wel gemaakt tot de persoon, die ik nu ben.

Sommige ervaringen, feiten of namen was ik vergeten en een enkele keer kon ik zelfs iets niet plaatsen. Je geheugen

slaat dingen op een bepaalde manier op of iets wordt in je verbeelding kleiner, groter of anders van *kleur*.

Ook was er het besef, dat ik 2 jaar geleden de goede beslissing heb genomen om te stoppen met het verzamelen van

informatie en daarmee meer IN-HET-NU te leven.

Mijn spirituele dagboeken hadden al plaats gemaakt voor mijn blogverhaaltjes en het schrijven op een website heeft

natuurlijk ook wel iets vluchtigs. Ik sla alle verhaaltjes wel op, maar het is me wel duidelijk geworden, dat alle ervaringen

in het leven er zijn om te groeien.

Dat neemt niet weg, dat het heel fijn en leuk is om af en toe iets te kunnen opzoeken of terug te kijken.                                     Hoe dan ook....de klus is geklaard.

                                                                           11-02-2023 - OMGEVING

Jouw omgeving bepaalt voor een groot deel, hoe je iets ziet of hoe je iets ervaart. Een heerlijke rode wijn, die je tijdens je vakantie hebt ontdekt - en waarvan je dus spontaan 6 flessen van meeneemt - blijkt in Nederland helemaal niet meer zo

fantastisch te smaken.

De groentesoep die mijn echtgenote maakt in onze midweeks in Duitsland blijkt met dezelfde ingrediënten toch op de een of andere manier anders te smaken en niet zo lekker als daar.

Door een aantal positieve oefeningen te doen en ze vooral met regelmaat te doen, geeft je bij een minder vrolijke opmerking van iemand toch meer incasseringsvermogen. Bij regelmatig mediteren - en dat is na veel onderzoek bekend - is je totale fysieke en mentale gezondheid stukken beter.

Ooit maakte ik een grap tijdens een workshop, die te maken had met degene die de workshop leidde. Op het moment dat mijn woorden klonken, had ik er al spijt van. Maar de groep moest er hartelijk om lachen, maar juist dát maakte mijn grap voor mijn cursusleidster (en ook voor mij) minder aangenaam.

Voor wie het glas altijd halfvol is, lijkt de bril meer roze te zijn, dan de bril van degene waarvoor het glas vaak halfleeg is.

Tja......en zo kan ik nog even doorgaan, maar dit is het moment om uit te leggen, waarom bovenstaande voorbeelden bij mij boven kwamen. De afgelopen tijd heb ik ervaren, dat de eerste sneeuwklokjes in mijn tuin niet het gebruikelijke geluksmoment opleverden.

Sneeuwklokjes zijn normaal gesproken

de *klokkenluiders*, die in mijn nog

kale tuin verwachtingsvol aangeven,

dat zij de wegbereiders zijn van een

nieuw seizoen.

Dat speciale gevoel is er door deze warme winter niet meer. Op de foto zie je, dat de sneeuwklokjes omgeven zijn door planten, die normaal gesproken pas veel later zichtbaar zijn. De schoenlappersplant - ook altijd een haantje de voorste - staat al te bloeien. De akelei staat al met veel bladeren aan te geven, dat haar bloei ook eerder te verwachten is. Niet eerder had ik

al begin februari zulke mooie krokussen.

Ik houd nog steeds van mijn sneeuwklokjes, maar ik kan niet ontkennen, dat ik toch iets mis..........

                    12-02-2023 - MIJN VRAAG AAN DE MEESTERS VAN DE AKASHA KRONIEKEN

De afgelopen maanden hebben in het teken gestaan van fysieke klussen en activiteiten op velerlei gebied.

Nu werd het weer eens tijd om helemaal voor mezelf te mediteren. Mijn meditatiestoel had ik de afgelopen

tijd lekker bij de radiator gezet en ik heb er regelmatig allerlei soorten oefeningen gedaan. Nu werd het tijd om

weer eens ouderwets te mediteren. Dus heb ik mijn meditatiestoel verplaatst naar de plek, waar die altijd staat.

Het werd me nog eens duidelijk gemaakt, dat mijn vroegere aanpak bij het mediteren niet meer werkt en dat het

startpunt alleen kon zijn om mijn hartgebied te openen. Iets dat ik in het begin van iedere sessie met cliënten ook

doe en ik had dan ook direct contact.

Er trad een soort pauze op, waarin niets gebeurde, maar daar was dan toch een boodschap voor mij.

Mij werd verteld een vraag te stellen en met nadruk werd gezegd, daar goed over na te denken en het

bij één vraag te houden. De vraag kon ik stellen aan de meesters van de Akasha Kronieken, die ik altijd

de BIBLIOTHEEK noem.

Toen ontstond er tijdens deze meditatie een soort *denkworsteling*, want bij iedere vraag was er ook direct het antwoord

en uiteindelijk kon ik maar één vraag bedenken, die juist over deze worsteling ging.

Ik zei tegen de meesters: "IK KAN GEEN VRAAG BEDENKEN, WANT STEEDS IS DAAR ONMIDDELLIJK HET ANTWOORD."

Het antwoord op deze vraag kwam direct en was heel duidelijk en helder:

"Jij hebt bewust en onbewust een sterke verbinding met het Akasha Veld en daarom is er direct bij iedere vraag, die jij stelt de andere kant van de vraag......het antwoord. Het zijn twee kanten van hetzelfde verschijnsel."

Ik werd daarop herinnerd aan een eerdere ervaring: "Weet je nog, dat je ooit een keer mocht ervaren, dat je in een situatie terecht kwam van innerlijke vrede, waarbij er alleen maar antwoorden waren. Jij zou zeggen....alleen maar kennis. Jij bent sterk verbonden met het Akasha Veld, waar vragen niet bestaan, maar alleen kennis aanwezig is. Begrijp jij nu ons antwoord ?"

Er kwam een heel snel eind aan deze meditatie, waarbij ik een sterk emotioneel gevoel had, dat ik ook niet helemaal kon plaatsen. Maar nu ik dit verhaal schrijf, bedenk ik mij, dat ik jarenlang heimwee heb gehad naar de plaats, waar ik vandaan kom. Altijd als ik dit laatste aan iemand vertel, krijgt diegene kippenvel als een teken, dat het de waarheid is.

Het werd mij ook nog eens heel duidelijk, dat alleen vanuit een staat van liefde, noem het verbondenheid of innerlijke vrede,

je toegang hebt tot de kennis van de Akasha Kronieken. Zoals ooit eens tegen mij gezegd werd:

                                    "Alleen liefde kan zich verbinden met liefde."

Alleen als je je hartgebied opent, kan je dus toegang krijgen tot deze Akasha Kronieken en de aldaar aanwezige kennis.

                                    13-02-2023 - DE AKASHA KRONIEKEN

Gisteravond was het fijn om wederom in mijn meditatiestoel te gaan zitten en zoals gebruikelijk was ik weer heel snel weg.

En na mijn voorbereidende oefening was er ook vrij snel verbinding met de

Akasha Kronieken. Zoals ik eerder vertelde, is dit de gebruikelijke weg bij

een sessie voor een reading. Toch had ik direct het gevoel, dat de verbinding

deze keer voor mij persoonlijk was.

In mij voelde ik alle mogelijkheden, die wij als mensen hebben, hoewel de focus

bepaalt, wat en wie we in dit leven -deze projectie - zijn. Soms zie ik dan ook de

bijbehorende gezichten.Deze keer was het neutraal en er werd gezegd:

"ALS ALLE KLEUREN VAN HET LICHT SAMENSMELTEN TOT ÉÉN GEHEEL

 EN ZICHTBAAR ZIJN ALS WIT LICHT - ZO ZULLEN ALLE MOGELIJKHEDEN,

 DIE JIJ IN JE VOELT OOK SAMENSMELTEN TOT WIT LICHT.

 DIT IS, WAT JIJ IN ESSENTIE BENT: PUUR WIT LICHT."

Ik hoop, dat mijn lezers begrijpen, dat deze laatste boodschap                                     Tekening: Rienk Kruiderink

voor iedereen geldt. Iedereen is in essentie puur wit licht.

                                                         14-02-2023 - ONMIDDELLIJK

Sommige dingen gebeuren onmiddellijk. Het lijkt alsof er even geen tijd bestaat, ook al ervaar ik die lineair.

Bij workshops werden er bij oefeningen vaak tweetallen gemaakt en alleen al bij het noemen van de naam met wie

ik zou samenwerken, begon het bij mij al te stromen. Dat betekende, als het startschot klonk en iedereen zich nog

aan het voorbereiden en concentreren was, ik al met mijn eerste informatie kwam. Ik wilde ook altijd als eerste, want

de stroom aan informatie was gewoon niet tegen te houden.

Bij meditaties die ik leid, ga altijd vanaf de eerste seconde schudden met mijn hoofd, hetgeen voor mij betekent,

dat ik verbinding heb. Ook bij sessies als ik een Akasha Reading geef, gebeurt dat en ik bereid de cliënt daar

altijd op voor.

Als ik deelneem aan een meditatie, waarbij ik lekker in de groep zit: Frans schudt onmiddellijk met zijn hoofd.

Dat gebeurt ook als ik lekker zelf in mijn eentje zit te mediteren.

Dit is gewoon een inleiding voor de ervaring, die ik gisteravond had, toen ik in mijn meditatiestoel ging zitten en

besloot om mijn inleidende oefening(en) over te slaan en direct contact te maken met de Akasha Kronieken.

En inderdaad.....dat gebeurde onmiddellijk.

DE VERBINDING WAS ENORM STERK. ER WAS SPRAKE VAN EEN ENORME KRACHT DIE IK VOELDE IN

VERBINDING MET DE AKASHA KRONIEKEN.

EVEN LATER WAS ER GEEN SPRAKE MEER VAN VERBINDING MAAR VAN EENHEID. DE KRONIEKEN EN IK

WAREN ÉÉN GEHEEL EN DAT DUURDE EVEN.............EN HIELD NIET OP.

De verleiding is dan om er lekker in te blijven hangen, want het is absoluut een heel fijn gevoel. Maar ik weet ook,

dat het een soort eerste les is van een nieuw hoofdstuk. Ik herkende gewoon dat gevoel van vroeger, waarbij

in een meditatie niets leek te gebeuren, maar waar de volgende dag op voort werd geborduurd.

Zoals ik in het blogverhaaltje al vertelde......mijn vroegere manier van mediteren werkt niet meer en het begint

erop te lijken, dat de nieuwe manier zich de afgelopen dagen heeft aangekondigd.

                                         15-02-2023 - APOTHEOSE: DE EENHOORN

In mijn meditatie was ik snel verbonden met de Akasha Kronieken, die zich manifesteerden tegenover mij.

Er werd gezegd:

"Zo lang ze niet IN je zitten, heb je nog vele stappen te zetten."

In mijn voorhoofd kreeg ik een drukkend gevoel en even later begreep ik, dat er een verbinding was tussen

mijn derde oog en de Akasha Kronieken.

Er werd gezegd:

"Jouw derde oog is zowel een zender als een ontvanger. Vanuit jouw hartgebied ontvang je."

Op hetzelfde moment ging mijn aandacht weer terug naar mijn hartgebied en ik zag, dat er een soort driehoek

ontstond tussen mijn hartgebied, mijn derde oog en de Akasha Kronieken.

Even later verscheen op eerbiedwaardige afstand een Eenhoorn: zuiver wit en met een gouden hoorn, die enigszins

geschubd was.

Er werd gezegd: "Jij bent de eenhoorn." Dat was een uitspraak, die in mijn gevoel erg ver ging en er bijna voor zorgde,

dat ik dit verhaal niet met de wereld wilde delen.

De meditatie kwam ten einde en ik dankte voor deze ervaring, maar wat nog nooit was gebeurd, er kwam nog een

boodschap. Ik zag de term AKASHA KRONIEKEN IN HOOFDLETTERS en er werd gezegd:

"Kijk eens naar de hoofdletter A en schuif de horizontale balk naar beneden. Kijk eens naar de hoofdletter K en schuif

de verticale balk naar rechts. Wat zie je dan ? Precies...en wat zie je, als je deze 2 driehoeken in elkaar schuift?"

In mijn bed kon ik deze meditatie met al deze informatie niet loslaten en plotseling combineerde ik een aantal van de

boodschappen van de afgelopen dagen:

- "Jouw essentie is zuiver wit licht."

- "Jij bent de eenhoorn."

En ik herinnerde mij mijn BDE........de eenhoorn zei toen: "Ik kom je halen" en mijn reactie was: "Dat wil ik niet."

Ik begreep na vele jaren eindelijk, dat die eenhoorn mijn ESSENTIE was en het deel - dat zich had

gemanifesteerd/geprojecteerd in deze dimensie - kwam terughalen.

Het is ook niet zo vreemd, dat de volgende vraag bij mij opkwam: "Wie praat er tegen mij?"

Het antwoord was er onmiddellijk: "Jouw Hoger Zelf."

Dat was het moment om mijn bed uit te stappen en dit verhaal op te schrijven. Ik ben ervan overtuigd, dat de meditaties

van 12 tot en met 15 februari als een lange les is bedoeld. Ik voel mij heel dankbaar voor dit *vierluik".

                                   15-02-2023 - RUST EN ONRUST

Vanochtend was ik dus om half drie opgestaan, omdat ik absoluut het

bovenstaand verhaal gewoon moest opschrijven.

Na een half uur - dus om drie uur - was het verhaal klaar en ben ik voor

de tweede keer naar bed gegaan. Dan is er een enorme ontspanning

en ik heb voor mijn doen een groot deel van de nacht goed geslapen.

Ik werd om ongeveer 7 uur wakker en ik zat behoorlijk dicht in de neus.

Ik werd daar heel onrustig van. Ik ben naar beneden gegaan en heb

daar nog een paar uur op de bank gelegen.

Later op de dag zag ik, dat er van 6 tot 9 uur een heel sterke uitbarsting van de zon was, dat we

omschrijven als een K7.

Ooit (een jaar geleden) was ik grieperig van een paar keer een K6. Later in het jaar was ik daar

gelukkig aan gewend en een eerdere K7 deed ook niets met me, maar vandaag........................

                                             19-02-2023 - OORVERDOVEND

Jaren geleden circuleerden op YouTube filmpjes over geluiden, die nogal angstaanjagend overkwamen. Het leek alsof de Engelen met hun bazuinen het einde van de wereld aankondigden. En eigenwijze Frans had het idee opgevat, dat hij dat

nou wel eens met eigen oren wilde horen.

"Pas op met wat je wenst.", roep ik wel eens. De nacht, voordat ik aan een open dag zou meedoen en werd geacht

er korte sessies met mensen te doen, lag ik bijna die hele nacht wakker van - laten we maar zeggen - de bazuinen.

Deze herinnering heeft niets te maken met het verhaaltje, dat ik wilde schrijven, maar vlak voordat ik hieraan begon,

kreeg ik per e-mail de vraag van het medium van Barneveld, of ik het idee had, dat deze geluiden weer zouden optreden.

Mijn verhaal gaat over een ander geluid, dat ook veel mensen teistert en waar veel oorzaken aan ten grondslag kunnen

liggen: TINNITUS.

Het zal waarschijnlijk niet door iedereen op dezelfde manier worden ervaren, maar ik hoor dan een voortdurend gesuis in

mijn hoofd. Nou is *voortdurend* nou net, waar ik het over wil hebben. Het kan soms ook een hele dag of dagen weg zijn.

Maar dan is iemand zo vriendelijk er over te beginnen of ik lees er iets over en HOPPA daar is het weer. Het zou dus heel

goed kunnen, dat je het *hebt*, maar soms afgeleid wordt door het dagelijks leven en je er niet van bewust bent.

Mijn meest merkwaardige ervaring op dit gebied is een meditatie van afgelopen week, waar ik contact had met het kwantumveld: het veld van de onbegrensde mogelijkheden.

Op het moment dat ik in totale verbinding was met dit veld, hoorde ik het gesuis (en ik was dus juist heel ontspannen!) en

werd er gezegd: "Dit is het geluid, dat het kwantumveld maakt en alleen gehoord wordt door hoogsensitieve mensen."

Het is niet toevallig, dat ik een aantal mensen ken, die zeker hoogsensitief zijn en ook last hebben van dit oorsuizen.

Het is bekend, dat bepalend in je leven kan zijn, niet WAT je meemaakt, maar HOE je er mee omgaat.

Ik stel voor aan iedereen, die last heeft van tinnitus, het als een cadeau te ervaren en het te zien als

een bijwerking van hooggevoeligheid.

Misschien is het gewoon de prijs die we moeten betalen voor een eigenschap of mogelijkheid, die ons op andere

momenten ook weer heel veel kan opleveren. Het is maar een idee !

                                         20-02-2023 - OBSERVATIE

Ik vond het koud, dus ik schoof mijn stoel weer richting het raam, omdat ik daar

lekker met mijn voeten boven de radiator zit.

Met uitzicht op mijn blauwe fles met zonnewater, waar drie Andara kristallen ook

deel van uitmaken.

Ik zat wat onderuitgezakt, dus ik keek tegen de onderkant van het waterniveau

aan en zoals je ziet......de fles is halfvol.

Ik zat een beetje te filosoferen, want aan de overkant stonden de huizen en ik

kwam voor mezelf terecht op de wetenschap, dat mijn lenzen dat beeld omgekeerd

ontvangen, maar dat mijn hersenen dat gelukkig corrigeren.

Toen zag ik in de fles beweging en weer en weer en begreep, dat ik in het water de voorbijrijdende auto*s zag.

De auto*s hoor je ook en waarschijnlijk daardoor viel me plotseling op, dat een auto die in mijn straat van links

naar rechts rijdt, in de fles van rechts naar links gaat. De auto*s worden dus weerspiegeld door de onderkant

van het waterniveau.

Het was even een flink aantal keren*knippen*, voordat ik de juiste auto op

de juiste plek had. Het gaat natuurlijk allemaal heel snel, maar je ziet heel

duidelijk een witte auto van links naar rechts rijden: eh....ik bedoel natuurlijk

van rechts naar links. (zie foto)

In de auto rijdend en kijkend in mijn achteruitkijkspiegel moet ik het beeld

van de chauffeur, die achter me rijdt, ook altijd even corrigeren:

de bestuurder zit voor mij aan de rechterkant in de auto.

In Engeland zitten ze dan weer precies aan de "goede" kant: de bestuurder zit links in de auto.

Ik snap, dat dit verhaal voor mensen die moeite hebben met *links* en *rechts*, nogal verwarrend moet zijn.

Of dit verhaal nog een les heeft of iets dergelijks ? Nee hoor.....dit was gewoon een observatie.